کد مطلب:314752 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:201
سقاخانه فرات
واقع در خیابان ناصر خسرو، خیابان خدابنده لو، باغچه علیخان و مقابل كوچه ی مروی. بنای آجری این سقاخانه، فضای داخلی مكعب شكلی را ایجاد كرده كه با سكویی به دو قسمت تقسیم شده است. چنان كه از اظهارات اهالی محل بر می آید قمست پایین قبلا به منبع آب سنگی و ساروجی سقاخانه اختصاص داشته كه ابتدا به صورت دستی و بعدها توسط لوله كشی آب شهری پر می شده است. در حال حاضر این منبع تخریب شده ولی سكوی آن همچنان باقی مانده و مكان مناسبی را برای قرار دادن وسایل هدیه شده به این مكان مقدس، پدید آورده است. امروزه در پایین این سكو، آبگیر كوچكی قرار دارد كه توسط متولی فعلی سقاخانه تأمین شده است.
اطراف سر دروازه این بنا، واجد تزیینات آجركاری زیبایی است كه روی آن را از چند سال پیش نقاشی و دیوارنویسی كرده اند. از جمله اسباب این
[ صفحه 241]
سقاخانه نسبتا مجلل كه در روی سكو و پشت پنجره شیشه ای و نرده دار آن قرار گرفته است، می توان به چند قاب عكس همراه تصاویری چاپی از وقایع عاشورا، چند چراغ پایه دار، یك قاب آیینه، رومیزی مخمل كه با دست گلدوزی و منجوق دوزی شده، و نیز یك قندیل برنجین مشبك و نسبتا بزرگ، كه امروزه لامپ برقی درون آن روشنی بخش فضای سقاخانه است، اشاره كرد. بانی اولیه این سقاخانه شخصی به نام نقیب السادات بوده كه حدود سال 1300 هجری قمری اقدام به بنای این سقاخانه كرده است. تولیت این سقاخانه، مدتها بر عهده ی شخصی به نام حاج غلامحسین بقال، بوده كه در سال 1356 شمسی فوت نمود و بعد از آن نگهداری از این سقاخانه، به عهده اهالی و كسبه محل قرار گرفته است. تاریخ آخرین مرمت كلی این بنا را حدود 40 سال پیش ذكر می كنند.
اطراف سر دروازه این بنا، واجد تزیینات آجركاری زیبایی است كه روی آن را از چند سال پیش نقاشی و دیوارنویسی كرده اند. از جمله اسباب این
[ صفحه 241]
سقاخانه نسبتا مجلل كه در روی سكو و پشت پنجره شیشه ای و نرده دار آن قرار گرفته است، می توان به چند قاب عكس همراه تصاویری چاپی از وقایع عاشورا، چند چراغ پایه دار، یك قاب آیینه، رومیزی مخمل كه با دست گلدوزی و منجوق دوزی شده، و نیز یك قندیل برنجین مشبك و نسبتا بزرگ، كه امروزه لامپ برقی درون آن روشنی بخش فضای سقاخانه است، اشاره كرد. بانی اولیه این سقاخانه شخصی به نام نقیب السادات بوده كه حدود سال 1300 هجری قمری اقدام به بنای این سقاخانه كرده است. تولیت این سقاخانه، مدتها بر عهده ی شخصی به نام حاج غلامحسین بقال، بوده كه در سال 1356 شمسی فوت نمود و بعد از آن نگهداری از این سقاخانه، به عهده اهالی و كسبه محل قرار گرفته است. تاریخ آخرین مرمت كلی این بنا را حدود 40 سال پیش ذكر می كنند.